Opowieść filmowa to skuteczne narzędzie komunikacji audiowizualnej. Jej siła tkwi w tym, że zamiast suchego komunikatu oferuje historię – wymyśloną, fikcyjną, ale zarazem angażującą emocjonalnie i łatwą do zapamiętania. To właśnie emocje i narracja sprawiają, że widz zaczyna patrzeć na problem z innej perspektywy, ma szansę empatyzować z bohaterami, a dzięki temu – lepiej rozumieć rzeczywistość.

Dla organizacji pozarządowych i instytucji kultury oznacza to wyjątkową możliwość inicjowania zmian społecznych. Filmowa opowieść potrafi uwrażliwić na trudne zjawiska, podsunąć język i argumenty do debaty publicznej, a nawet stać się punktem odniesienia w szerszej dyskusji. Co więcej, kształtuje tożsamość kulturową, tworzy wspólną narrację i może wywierać presję na decydentów.

Forma takiej opowieści jest elastyczna – od filmu fabularnego, przez animację, po prostą filmową anegdotę czy instrukcję filmową. Niezależnie od skali, dobrze skonstruowana historia działa na wyobraźnię i mobilizuje do działania. Dlatego wybór opowieści filmowej jako narzędzia komunikacji to inwestycja w wpływ na społeczeństwo.